شهرستان سیمرغ

جمعیت

بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت شهرستان سیمرغ (بخش کیاکلا ی سابق) در سال ۱۳۹۵ برابر با ۱۹ هزار و ۳۷۶ نفر بوده‌است.

آثار باستانی

فهرست آثار باستانی ملی ثبت‌شده واقع در شهرستان:

تپه باستانی کتی بالا (دین تپه) واقع در روستای دینه سر که متعلق به هزاره اول قبل از میلا می‌باشد در سال ۱۳۸۲ به شماره ثبت ۱۰۲۷۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران در میراث فرهنگی استان به ثبت رسیده‌است.

کیاکلا یکی از شهرهای استان مازندران ایران است. این شهر مرکز شهرستان سیمرغ است. بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۰، جمعیت این شهر برابر با ۸٬۶۰۰ نفر بوده‌است.

این شهر از محله‌های کیاکلا، دستکنده‌کلا، سرپل، سیدمحله، وازیمال، سوخت‌آبندان و شهرک شهیدبهشتی تشکیل شده‌است. فاصلهٔ بین راهی کیاکلا از قائمشهر٫ بابل٫ بهنمیر٫ جویبار و ساری به ترتیب ۲۴٫۱۳٫۱۱٫۱۵٬۱۴ کیلومتر است.

پیشینه تاریخی

نشانه‌های بر جای مانده از صفویه (امامزاده عبدالله قریه فری کلامن (مری فعلی) بلوک کیاکلا که از دربار صفویه در سده یازدهم مستمری نقدی و جنسی برای آن گرفته می‌شد) و حتی پیشتر از آن تپه‌های بجامانده از هزاره اول قبل از میلاد همچون تپه اکوک و آغوزدین همچنین وجود قلعه‌ای قدیمی در یکی از دهکده‌های کیاکلا نشان می‌دهد که مردمی در این دیار سکونت داشتند و این‌جا مرکز حکومتی بود و تدابیر سخت نظامی همانند دژی استوار برای آن وضع شده بود. نشان‌های فرهنگی دیگر همانند مقابر و مشاهد بزرگانی همچون ابویعقوب بن یوسف بن الحکم بن یعقوب تنبلایی و آیت الله سید ابراهیم ثاقبی نجارکلایی و آیت الله سید حسن بهشتی سمناکلایی و از دیگر افراد سرشناس کیاکلا می‌توان به شیرزاد گرجی نژاد که مدیر مدرسه قدیمی کیاکلا در محله سرپل بوده اشاره کرد؛ و تپه‌های باستانی که به نام «دین» در جای جای این منطقه می‌باشد گواه این مطلب است.

منابع تاریخی موجود در بعد از ظهور اسلام تا حکومت قاجاریه، مطلب روشن و خاصی را دربارهٔ "کیاکلاً بیان نمی‌کنند. زیرا در قرون گذشته، شهرهای مازندران یا طبرستان به تعداد شهرهای فعلی نبوده‌است. اما آنچه به اختصار نقل می‌شود حاکی از آن است که کیاکلا از سال ۲۵۰ هجری قمری و شاید پیش از آن به صورت دهستان و بلوک بوده‌است. 
اردشیر برزگر در کتاب "تاریخ طبرستان" آنجا که در مورد شهرها و آبادی‌های بعد از اسلام توضیح داده‌است یکی از بخش‌های آباد را "رزمیخواست" می‌داند. رزمیخواست بخشی بوده از شهرستان بابل کنونی که تا سده سوم اسلامی در دست اسپهبدان مزمغانی بوده‌است، چانکه ابن اسفندیار گوید:"... و مزمغان بن ونداد امید پیش از این محمد بن اوس (نایب خلیفه عباسی) به خشم… بود… چون کار حسن زید (داعی الکبیر ۲۵۰–۲۷۰ ق) قوت گرفت از بیشه بیرون آمد و به مامطیر (بارفروشده– بابل) رسید، روز پنجشنبه بیست و ششم شوال (۲۵۰ق) و مردم را با بیعت حسن زید دعوت کرد… حسن زید… پادشاهی رزمیخواست… به او سپرد و مثال داد که با ساری رود… (مصمغان) با حدود ساری رفت و به نوروز آباد (پوتم) لشگرگاه ساخت…" و پوتم را امروز فوتم خوانند؛ و دهکده‌ای است میان دو ده جدید الاسلام و اسماعیل کلای بلوک کیاکلای میان دو شهر شاهی و بابل. دوری پوتم از کیاکلا ۱۲ و ساری ۳۳ و جاده شوسه ۵ کیلومتر و دارای ۲۵ خانوار و ۱۵۰ تن مردم. در سفرنامه شخصی که اهل روسیه بود آمده‌است که در سیدمحله مردمانی قوی هیکل و تنومند زندگی می‌کردند که به آبادکردن جنگلها و دامداری امرار معاش می‌کردند.