شهرستان بابلسر

در گذشته بابلسر بخش شمالی شهرستان بابل بود که بنا به تصمیمات حکومتی و اقدامات نماینده ی مجلس وقت حوزه انتخابی بخش بندپی شرقی و بابلسر(در آن زمان شهرستان بابل دو حوزه انتخابی مجزا داشت، یکی حوزه انتخابی شهرستان بابل و دیگری حوزه انتخابی بخش بندپی شرقی و بابلسر)،مرحوم مهندس محمد مجدآرا، از آن جدا شد. شهری توریستی وزیبا بادو پل معلق. مردم این شهر به زبان مازندرانی تکلم می‌کنند.

دانشگاه مازندران هم که یکی از دانشگاه‌های معتبر در سطح کشور به شمار می‌رود در این شهر قرار دارد.

جمعیت این شهرستان طبق سرشماری نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵، ۱۳۵۱۹۱ نفر بوده که متشکل از ۴۴۴۸۲ خانوار است.

محدوده جغرافیایی

شهرستان بابلسر از شمال به دریای خزر ، از مشرق به شهرستان قائم شهر ، از جنوب به شهرستان بابل ، و از مغرب به شهرستان آمل محدود است.

شهرها و روستاهای بابلسر

بابلسر مشتمل بر بخش‌های مرکزی ( حومه )، فریدون‌کنار ، و چهار دهستان است؛ و آبادی‌های آن در دشت قرار دارد.

محل تأمین آب بابلسر

رود بابل و شعبه‌های رود هراز مانند کاری، سرخ رود و نماز رود اراضی آن را مشروب می‌کند.

محصولات کشاورزی

محصول عمده شهرستان بابلسر برنج ، غلات ، پنبه و کنف است.
باغ میوه ( مرکبات ، هلو و آلوچه ) فراوان دارد و ازگیل و انار جنگلی آن معروف است.

تأسیسات شیلات

شیلات در آن‌جا تأسیساتی دارد و شکار مرغابی در فریدون‌کنار صورت می‌گیرد.

بازارهای هفتگی

بازارهای هفتگی روستایی پنجشنبه بازار در بِهْ نَمیر ، سه‌شنبه بازار یا میربازار در کَلِه بَسْت و سه‌شنبه بازار در پازْوار برپا می‌شود.

راه‌های اصلی و فرعی

علاوه بر راه اصلی کناره که از آن می‌گذرد، دارای راه‌های فرعی است.

پل‌های بابلسر

پل معلق آهنی در فریدون‌کنار و پل معلق سرخ رود با بتون مسلح در بخش فریدون‌کنار و پل‌های بتونی و معلق در شهر بابلسر احداث شده است.

جاذبه‌های گردشی

بابلسر از مراکز مهم ایران‌گردی شمرده می‌شود، و در کرانه‌های دریای خزر استراحت‌گاه‌ها و تفرج‌گاه‌های تابستانی دایر است.

روند شهرستان شدن بابلسر

در ۱۳۱۶ ش، طبق قانون تقسیمات کشوری ، بخش بابلسر در شهرستان ساری در استان یکم تشکیل شد.

در ۱۳۲۲ ش بخش بابل به شهرستان تبدیل شد و بابلسر یکی از بخش‌های آن بود.
بعدها شهرستان بابل با بخش بابلسر از استان یکم جدا و به استان دوم ملحق شد.
در ۱۳۶۸ش بخش بابلسر به شهرستان تبدیل شد.